UNESCO Dünya Miras Listesindeki kent ölçekli yerleşimlerde kent donatı elemanlarının sürdürülebilir kültürel miras ve sürdürülebilir turizm açısından değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada, UNESCO Dünya Miras Listesi ile koruma altına alınmış olan Safranbolu ve Dubrovnik tarihi kentlerinin, kent donatı elemanları üzerinden değerlendirilmesi, sürdürülebilir kültürel miras ve turizm açısından önemi ele alınmıştır. Kentsel donatı elemanları; kentin kimliğine doğrudan etki eden unsurların başında gelmektedir. Kentsel donatı elemanları uygulandıkları alanın kimliği ile uyuşmadıkları durumlarda, görsel kargaşa ve mekânsal tasarım bütünlüğüne olumsuz yönde etki etmektedir. Kent donatı elemanları uygulandıkları çevrenin tarihi, sosyal kültürel etkileri ile ortak bir dil bütünlüğü sağladığı durumlarda kentliler üzerinde de psikolojik rahatlık sağlamaktadır. Safranbolu ve Dubrovnik tarihi kentlerinin kent donatı elemanları yerinde incelenerek, saha çalışmasında elde edilen fotoğraflar ile kent donatı elemanları uygulandıkları tarihi mekânlar üzerinden ilişkileri ele alınmıştır. Kültürel miras olan bu iki kentin kent donatı elemanları; kent kimliği, kent kültürü ve tarihsel mekâna uygunlukları tasarım ilkeleri çerçevesinde değerlendirilerek çalışma alanlarına yönelik öneriler sunulmuştur.

Within the scope of this study, the importance of the historical cities of Safranbolu and Dubrovnik, which are under protection with the UNESCO World Heritage List, in terms of sustainable cultural heritage and tourism discussed. Urban equipment elements; It is one of the main factors that directly affect the identity of the city. In cases where urban reinforcement elements do not match the identity of the area they are applied to, they negatively affect the visual chaos and spatial design integrity. Urban furniture also provides psychological comfort for the citizens when they provide a common language integrity with the historical, social and cultural effects of the environment in which they are applied.The urban furniture of Safranbolu and Dubrovnik historical cities were examined on site, and their relations with the photographs obtained in the field study through the historical places where urban furniture were applied were discussed. The city equipment elements of these two cities, which are cultural heritage; Their suitability to urban identity, urban culture and historical space was evaluated within the framework of design principles, and suggestions were made for working areas.