Uzaktan çalışma ve eğitimin kamusal alan kullanımına etkisinin ölçülmesi: Ankara kenti örneği

Abstract

Kentsel kamusal alanlar, tarihsel sürecin her döneminde içerisinde bulundukları toplumun doğrudan ya da dolaylı olarak etkisi altında kalmıştır. Sanayi Devrimi'ne kadar günlük yaşamını çekirdek bir çevrede idame ettiren insanların kamusallık anlayışı da yine bu çevrelerde oluşmuş, bu dönemden itibaren yoğun kentleşmeye bağlı olarak kişilerin günlük yaşam rutinleri de değişmiştir. Araçlarla kentin içerisinde iş, eğitim, konut gibi çeşitli fonksiyonlar arasında ulaşım sağlayan nüfus için kentlerde bölgelemeler ortaya çıkmış, modernizm de bu sürecin mimari ve planlamaya yansıması olarak gözlenmiştir. İlerleyen süreçte teknolojinin hızlı gelişimi toplumsal yapının da hızlı bir şekilde dönüşümüne sahne olmuş, buna karşın kentlerin gelişimi bu değişime ayak uyduramamıştır. Özellikle toplumların aynası olarak görülebilecek olan kamusal alanlar, toplumların yeni yapısına uygun olarak entegre olmada eksiklikler yaşamıştır. Tez çalışması ile amaçlanan toplumsal yapı içerisinde uzaktan çalışan ve eğitim gören bireylerin yaşadıkları şehir ve yakın çevreleri ile kurdukları ilişkileri ölçerek bu kişilerin kamusal mekanlardan beklentilerini ölçmektir. Bu kapsamda çalışma özelinde saha olarak seçilen Ankara kentinde yaşayan ve uzaktan çalışan veya eğitim gören kişilerle derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Bu görüşmeler ile öncelikle kişilerin gündelik yaşamlarının uzaktan çalışma ve eğitim süreçleri ile nasıl bir değişime uğradığını yorumlamaları istenmiştir. Devamında bu kişilerin Ankara kentinin merkezi olarak kabul edilen Kızılay Meydanı ve yakın çevresi ile ilişkileri üzerine ifadeleri ile yaşadıkları mahalleler ile kent merkezi arasındaki toplu ulaşım ilişkisi üzerinden incelemeler yapılmıştır. Son aşamada bireylerin konut yakın çevresinde 15 dakika yürüme mesafesinde yer alan açık ve yeşil alanlara ilişkin yorumları ve haritalar üzerinden incelemeleri yapılarak mevcut durum gözlenmiştir. Tez çalışması ile Ankara kentinin uzun süreler ekran karşısında vakit geçiren bireylerin dış mekan ile ilişkilerini güçlendirecek kentsel mekan düzenlemeleri noktasında eksiklikleri olduğu, toplu ulaşım ile kurulan kentsel ilişkilerin yetersiz kaldığı ve kent merkezinin kullanıcıların beklentilerine büyük ölçüde yanıt veremediği görülmüştür. İlave olarak konut yakın çevresinde yer alan açık ve yeşil alanların kurgu ve tasarımında kişilerin ihtiyaç ve isteklerine yanıt verilememesi yanı sıra yürünebilirlik, kalite ve nitelik anlamında da eksiklikleri olduğu gözlenmiş, sonuçta bu eksikliklere yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Urban public spaces have been directly or indirectly influenced by the society they are in in every period of the historical process. The sense of publicity of people who lived their daily lives in a core environment until the Industrial Revolution was also formed in these environments, and since this period, the daily life routines of people have also changed due to intense urbanization. For the population that provides transportation between various functions such as work, education and housing in the city with vehicles, zoning has emerged in the cities, and modernism has been observed as a reflection of this process on architecture and planning. In the following process, the rapid development of technology witnessed a rapid transformation of the social structure, but the development of cities could not keep up with this change. In particular, public spaces, which can be seen as the mirror of societies, have experienced deficiencies in integrating in accordance with the new structure of societies. The aim of the thesis study is to measure the expectations of individuals who work remotely and receive education, who have a great place in the social structure, by measuring the relationships they have with the city and their immediate surroundings. In this context, in-depth interviews were conducted with people who live in the city of Ankara, which was selected as the field for the study, and who work remotely or receive training. With these interviews, first of all, people were asked to interpret how their daily lives were changed by the remote working and education processes. Afterwards, the statements of these people on Kızılay Square, which is accepted as the center of the city of Ankara, and its relations with its immediate surroundings, and the public transportation relationship between the neighborhoods they live in and the city center were examined. At the last stage, the current situation was observed by making comments of the individuals about the open and green areas within 15 minutes' walking distance of the residence and their examinations on the maps. With the thesis study, it has been seen that the city of Ankara has deficiencies in urban space arrangements that will strengthen the relations of individuals who spend long time in front of the screen, the urban relations established with public transportation are insufficient and the city center cannot respond to the expectations of the users to a large extent. In addition, it has been observed that there are deficiencies in terms of walkability, quality and quality, as well as the inability to respond to the needs and wishes of the people in the design and design of the open and green areas in the immediate vicinity of the residence.