İmar Uygulamalarında Farklı Dağıtım Metotlarının Karşılaştırılması

Abstract

Ülkemizde arsa düzenlemesi çalışmaları, düzenlemeye alınan her parselden yüzölçümü oranında kesinti esasına dayanmaktadır. Ancak, yapılan pek çok çalışma bu uygulama şeklinin doğruluğunu ve güvenilirliğini test etmektedir. Özellikle 3194 sayılı İmar Kanununun 18. maddesi uygulamalarında kadastro parselleri ile bu parsellere tahsis edilen imar parsellerinin değer ilişkisinin tutarsızlık göstermesi haksız kazanç ortaya çıkarmaktadır. Bu nedenle yapılan çalışmada, arsa düzenlemeleri kapsamında düzenleme öncesi kadastro parsellerine farklı dağıtım metotları ile tahsis edilen imar parsellerinin alan-değer ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda, ilgili kamu kurumlarından ve özel ofislerden grafik ve vektör veri temini sağlanmış ve analiz edilmiştir. Uygulamada, taşınmaz değerlerinin belirlenmesinde değer ile doğrudan ilişkili faktörler ve rayiç değerler kullanılmıştır. Elde edilen bu değerler ile imar uygulaması yapılmış ve dağıtım aşamasında incelenmiştir. Önerilen uygulama şeklinin geçerliliğinin kanıtlanması için mevcut uygulanan metot ile karşılaştırmalar yapılmıştır. Yapılan analizler ve yorumlamalar sonucunda yürürlükteki imar uygulamasının adalet ve eşitlik olgularından uzak olduğu anlaşılmıştır. Taşınmazların parsel bazında birim değerlerinin belirlenmesi ve bu doğrultuda arazi ve arsa düzenlemesi (AAD) uygulamalarının yapılması, sorunların büyük oranda ortadan kalkmasına yardımcı olacaktır.

In our country, the land arrangement works are based on the deduction of the land area from each parcel, which is regulated. However, many studies have tested the accuracy and reliability of this application. Especially 3194/18. Clause applications, the discrepancy between the cadastral parcels and the value relationship of the parcels allocated to these parcels proves unfair gains. For these reasons, it is aimed to investigate the relationship between the area and value of the parcels allocated to the cadastral parcels with different reallocation methods. In this respect, graphics and vector data were obtained from the relevant public institutions and private offices and analyzed. In application, the factors directly related to the value and the fair values were used to determine the immovable values. A readjustment application was made with these values and examined during the allotment phase. Comparisons have been made with the method currently applied to prove the validity of the proposed method of administration. As a result of the analyzes and interpretations made, it is understood that the current readjustment application is far from the facts of justice and equality. Determination of unit values of real properties on the basis of parcels and in this direction, land and land arrangement applications, it will help to eliminate the problems to a great extent.