Risk Altındaki Kültürel Miras Olarak Ermenek Evleri, Kıcıman Evi Özelinde Değerlendirmeler

Abstract

Mimari kültür mirasının sahip olduğu değerlerinin farkına varılarak korunması gerektiği uluslararası düzeyde kabul görmesine ve buna yönelik çalışmalara yoğunluk verilmesine rağmen, dünya genelinde kültürel mirasın çeşitli nedenlerden dolayı risk altında olduğu söylenebilir. Özellikle yangın, deprem ve sel felaketleri ile karşı karşıya olan kültürel miras, koruma bilincinin gelişmesine rağmen hala kaderine terk edilerek zamanın yıpratıcı etkisine maruz kalmaktadır. Bu durumun en az doğal afetler kadar yapı üzerinde yıkıcı etkisi gözlemlenebilmektedir. Son yıllardaki uygulamalara yönelik ekonomik desteklerin artmasına rağmen özgün kültürel mirasları ve kent dokularını bakımsızlık sebebiyle kaybetmeye devam ediyoruz. Bu çerçevede, makale kapsamında, üniversite bilgi birikimi, kalkınma ajanslarının sağladığı mali fonlar ile koruma projeleri yapılan Ermenek Kıcıman Evi özelinde değerlendirmeler yapılarak, kültürel mirasın karşı karşıya olduğu riskler ve bu risklere karşın önlemlerin alınması gerektiğine yönelik değerlendirmeler yapılmıştır. Aynı zamanda kamu birikimlerinin de bu sürece katkı sağlaması gerektiğine yönelik vurgu yapılmıştır.

Although it is accepted that cultural heritage should be internationally protected with its values and efforts are focused on this, it can be said that cultural heritage is at risk for various reasons throughout the world. Cultural heritage, which is especially exposed to fire, earthquake, and flood disasters, is still left to its fate despite the development of conservation awareness and its destructive effects on the historical buildings could be observed at least as much as natural disasters. Despite the increase in economic support for conservation practices in recent years, we continue to losing unique cultural heritage and urban texture due to neglect. In this context, within the scope of this article, some evaluations were made in the context of the Ermenek Kıcıman House, where conservation projects were carried out in combination with university knowledge and financial funds provided by development agencies. Moreover, evaluations were made regarding the risks that cultural heritage faces and the need to take precautions against these risks. At the same time, it was emphasized that public resources and experiences should also contribute to this process.