Mimarlık temel eğitiminde hesaplamalı ve yaratıcı düşünce yetisinin kazandırılmasında parametrik tasarımın rolü

Abstract

Bilgi teknolojileri, her sektörde ve alanda kullanıldığı gibi mimarlık eğitiminde de kendine yer edinmiştir. Bilgiye ulaşmada, bilgisayar teknolojilerinin görsel, işitsel ve düşünsel iletişim ortamları, temel mimarlık eğitiminde öğrenme kapasitesini artırmanın yanında öğrenme hızını ve yaratıcı gücü artırdığı da bilinmektedir. Mimari tasarım, mekânsal çözümleme ve analizlerin, teknik hesaplamalara dayalı olması yaratıcı düşüncenin ürünü bilgisayar ve iletişim araçlarının, mimarlık mesleğinde ve eğitimi sürecinde önemli derecede katkıda bulunmasını sağlamaktadır. Hesaplamalı tasarım, parametrik ve kinetik tasarımlar, yapay zekâ ürünleri gibi bilişsel öğretilerin ve kavramların, mimarlık eğitiminin algoritmik düşünce performansını ve karmaşık tasarım anlayışını geliştirdiği bilinmektedir. Bu çalışmanın temel amacı parametrik ve hesaplamalı düşünce yapısının, mimarlık öğrencilerinde yaratıcı ve ilişkisel düşünebilme yetisinin kazandırılmasındaki etkisini incelemektir. Parametrik ve hesaplamalı düşünce sistemlerinin öğretilmesiyle, temel mimarlık düzeyindeki öğrencilerin, yaratıcı düşünce güçlerini arttırmasının yanı sıra özgün, nitelikli ve çevresel etkenlere karşı değişkenlik gösterebilen tasarımları üretebilmelerinin önü açılacaktır. Mimari form üretimi daha özgürleşerek, hayal edilen her objenin yansıması somutlaştırılabilecektir. Özellikle lineer olmayan, amorf biçimli geometrik şekillerin ifadesi, parametrik tabanlı dijital teknolojik araçların yardımıyla diğer tasarım araçlarına oranla daha doğru ve kısa sürede sağlanmış olacaktır. Aynı zamanda oluşturulan varyasyon sayısı arttırılarak daha kısa süre içerisinde çeşitli sayıda ürün ortaya konulabilecektir. Çok sayıda nitelikli alternatif ürünün oluşturulabilmesi sayesinde yaratıcı düşünebilme yeteneği gelişmiş olacaktır. Araştırmada öğrencilerin, mimarlık eğitimindeki halihazır tasarım yapabilme durumları, yaratıcı düşünebilme yetileri, mimari proje tasarımı süreçleri, mimari tasarımları ifade edebilme durumları, eğrisel geometrik şekilleri veya amorf biçimli modelleri tasarlayabilme ve ifade edebilme durumları, tasarım ürününün çeşitliliği sayısı ve bu doğrultuda mimarlık eğitiminin, özgün ve yaratıcı proje oluşturmadaki yeterliliğini sorgulamak amacıyla Karabük Üniversitesi Mimarlık Bölümü birinci ve ikinci sınıfta eğitim gören 79 öğrenciye Test-Anket çalışmaları yapılmıştır. Yapılan çalışmalara ait veriler IBM SPSS Statistics 22 programına girilerek açımlayıcı faktör analizi (AFA) yapılmış ve ölçeğin güvenilirliği ile geçerliliği analiz edilmiştir. Daha sonra ön test ve son test süreçleri Ttesti ile puanlandırılarak kıyaslanmış ve öğrencilerin yaratıcı ve hesaplamalı düşünebilme yetileri istatistiksel olarak ortaya konulmuştur. Verilerin analiz edilmesiyle anlamlı sonuçlar bulunmuştur.

Information technologies, as used in every sector and field has taken its place in architecture education. It is known that the visual, auditory and intellectual communications environments for computer technologies increase the learning speed and creative power in addition to increasing the learning capacity in the basic architectural education. The spatial analysis and basic analysis which are based on technical calculations for the architectural design makes it possible for computer and communication tools, contribute significantly to the architectural profession and education. It is known that cognitive doctrines and concepts such as computational design, parametric and kinetic designs and artificial intelligence products improve the algorithmic thinking performance and complex design understanding of architectural education. The main aim of this study is to examine the effect of parametric and computational thinking on the ability of creative and also relational thinking in architectural students. By teaching parametric and computational thinking systems, students at basic architectural level will be able to produce creative and unique designs that can vary against environmental factors as well as increasing their creative thinking power. By getting the production of architectural forms, the reflection of every imagined object can be embodied. In particular, the expression of non-linear, amorphous geometric shapes will be achieved more accurately and in a shorter time than other design tools with the help of parametric based digital technological tools. At the same time, by increasing the number of variations generated, a variety of products can be introduced in a shorter period of time. The ability of thinking creatively will be improved by the creation of numerous qualified alternative products. In this research, students' current design status in architectural education, their ability to think creatively, architectural project design processes, states to express architectural designs, the ability to design and express curved geometric shapes or amorphous models, the number of design product and in order to question its competence in creating a creative project, 79 students studying in the first and second grades of Karabük University Department of Architecture were tested. The data of the activities were entered into IBM SPSS Statistics 22 program and exploratory factor analysis (AFA) was performed and the reliability and validity of the scale were analyzed. Then, the pre-test and post-test processes were compared with the T-test and compared, and the students' creative and computational thinking skills were statistically demonstrated. Significant results were found by analyzing the data.